Op 23 mei 1618 gooiden protestantse edelen drie katholieke hoogwaardigheidsbekleders uit het raam van de Praagse Burcht: de Defenestratie van Praag. Dat was het startsein voor een oorlog die vrijwel alle Europese landen en hun koloniën meesleurde in een spiraal van geweld. Een halve eeuw eerder vormde de Nederlandse Opstand de opmaat tot dit conflict tussen de katholieke vorsten en hun strijd tegen het oprukkende protestantisme. Toen prins Maurits kans zag na het Twaalfjarige Bestand de strijd tegen Spanje te hervatten, aarzelde hij niet. De Vrede van Westfalen, die na eindeloze diplomatieke onderhandelingen werd gesloten, geldt als de overwinning van de diplomatie en de geboorte van het internationale stelsel van soevereine staten zoals we dat nu nog kennen. Maar volgens velen was de prijs die werd betaald te hoog om te kunnen spreken van een positieve uitkomst. Wat begon met de Defenestratie van Praag, eindigde met een continent dat verwoest was door oorlog, ziekte en hongersnood.