Als je hoort dat je Attention Deficit Disorder hebt, dan krijg je onherroepelijk te maken met de afkorting AD(H)D. Door de H tussen haakjes te plaatsen probeert men te verduidelijken, dat er twee vormen van deze stoornis bestaan: die met en die zonder Hyperactiviteit. Maar de H tussen haakjes plaatsen blijkt in de praktijk niet altijd te werken, aangezien veel mensen deze ADDers behandelen alsof ook zij hyperactief zijn. Zoals Ans Ettema-Essler schrijft in haar inleiding: 'In onze maatschappij heeft men er zelfs een stereotiep beeld bij gecreëerd: een ADHD'er is iemand, die altijd druk praat, nooit stil zit en vooral veel chaos creëert door veel op te starten en weinig af te maken. Niet elke ADHD'er zal zich in dit beeld kunnen en willen herkennen. Dit geldt zeker voor de mensen die ADD hebben. Die hebben totaal niets met dat stereotiepe beeld gemeen.' In dit boekje wijst de auteur een aantal verschillen tussen beide vormen van de stoornis aan. Ook wordt besproken welke problemen