Matteüs, Marcus, Lucas en Johannes. Onder die vier namen circuleren al ruim negentien eeuwen vier verhalen over de ene Jezus. Wanneer we deze geschriften lezen, kijken we mee door de ogen van de evangelisten. Elk van hen tekent een eigen portret van Jezus. Ze geven zijn leven en dood weer vanuit een eigen gezichtshoek, een eigen optiek. De evangeliën kunnen ook zelf weer vanuit vier verschillende methodische invalshoeken bekeken worden. In het eerste deel komen benaderingen aan de orde die zich op de tekst zelf concentreren. De literaire aspecten staan hier op de voorgrond. Het tweede deel gaat over het verschijnsel dat teksten uit de evangeliën teruggaan op oudere tradities. Hier krijgen de diachronische aspecten de volle aandacht (vorm- en redactiekritiek). In het derde deel komt ter sprake dat teksten uit de evangeliën relaties hebben met andere stukken uit de Bijbel, de vroeg-joodse exegese en apocriefe evangeliën en dat ze telkens weer verwerkt worden in romans en gedichten. Het