Het hoger beroepsonderwijs wil zowel een efficiënte leerfabriek als een opleider van zelfbewuste en innovatieve professionals zijn. Een onmogelijke opdracht? Niet per se. Henriëtta Joosten laat zien dat het experimentele, bevrijdende, maar ook gevaarlijke denken van Nietzsche handvatten biedt om studenten te laten excelleren in een dynamische beroepspraktijk. Joosten werkt, in navolging van Nietzsche, vijf elementen van het streven naar beter uit: omgaan met onzekerheid, excelleren, kritisch denken, waarheidszoekende vriendschap en leren met vallen en opstaan. Vanuit deze vijf perspectieven stelt zij - als filosoof en als hogeschooldocent - het hedendaags onderwijsdiscours ter discussie op zoek naar ruimte voor beter. 'Een hele mooie en prikkelende bijdrage aan de discussie over professional education in Nederland, die veel te saai en te braaf is.' Gert Biesta (hoogleraar pedagogiek aan de Brunel University London en geassocieerd lid van de Onderwijsraad) Henriëtta Joosten (1968)