'Heeft de dood een kleur' is een kaartspel dat 50 filosofische vragen over leven en dood bevat.
Hoe maak je de dood bespreekbaar bij kinderen en jongeren? Door dat te doen waar zij van nature al goed in zijn: filosoferen. Filosoferen is namelijk niets anders dan open en onbevooroordeeld naar de wereld om je heen kijken en erover praten met elkaar. Verwondering staat centraal. Net als de dialoog. Het gaat niet om je gelijk krijgen, niet om discussiëren. Het gaat om samen onderzoeken, samen bespreken, samen verkennen.
In een filosofisch gesprek ga je samen op onderzoek naar gedachten over iets waar eigenlijk niet echt een definitief antwoord op is. Het onderzoeken, het samen verwonderen en het verkennen staan centraal. Het gaat over begrippen verhelderen, en in dialoog zijn, en niet om discussiëren en het gelijk willen halen. De 50 vragen uit het kaartspel zijn soms een beetje raar, maar nodigen daardoor expliciet uit tot filosoferen.
Filosoferen helpt abstracter en analytischer te denken. Het help denken vanuit verbazing en verwondering, in plaats van uit oordelen. Ook stimuleert het de taalontwikkeling en draagt het bij aan democratisch in gesprek zijn met elkaar.
Al jong praten over de dood helpt om, als het op een dag dichtbij aan de orde is, beter erover te kunnen praten en ermee om te gaan. Juist door erover te filosoferen, wordt het vanuit allerlei, soms verrassende, kanten bekeken en overdacht, wat tot meer vertrouwdheid met het thema leidt. De verkennende en onderzoekende houding die filosoferen met zich mee brengt helpt de dood veilig te bespreken. Het komt daardoor niet te dichtbij terwijl het juist wel dichtbij komt omdat het ook over jouw persoonlijke mening gaat. De perfecte paradox.